Άνθρωπος και Εξειδίκευση

Ένας ειδικός αφιλοσόφητος, ανιστόρητος, ανίκανος να γευθεί τις εξαίσιες απολαύσεις της υψηλής καλλιτεχνικής δημιουργίας, ένας επαγγελματίας ειδικός, ακόμη και αν είναι από τη φύση του ο καλύτερος άνθρωπος του κόσμου, μεταμορφώνεται πολύ εύκολα σε πρόσωπο περιορισμένης ευθύνης, σ' ένα εργαλείο χρήσιμο στη μια περίσταση και βλαβερό, όχι άχρηστο μόνο, σε όλες τις άλλες περιστάσεις. Η μονομέρεια είναι μια αρρώστια κ' ένας κίνδυνος –και θανάσιμος κίνδυνος. [...]

Όταν μιλούμε για τον ειδικό, δεν εννοούμε τις εξαιρέσεις που συμβαίνει πολύ συχνά να μας ξαφνιάζουν και με την όλη πνευματική τους προσωπικότητα. Εννοούμε το μέσο όρο, την καθημερινή παρουσία, αυτή την επιστήμη και την τεχνολογία της κάθε στιγμής. Εννοούμε κυριότατα ένα γενικό τρόπο συμπεριφοράς προς τις καθολικές και αναντικατάστατες αξίες της πνευματικής ζωής. Εννοούμε αυτή την περιφρόνηση που κάθε μέρα και γοργότερα απλώνεται προς κάθε τι που δεν είναι το άμεσο έργο, το τυπικό επάγγελμα και η υλική του απόδοση. Την αυταρέσκεια των πρακτικών ανθρώπων και την αυτεπάρκεια, τη βδελυρή χρησιμοποίηση του διαθέσιμου χρόνου, αυτή την ασυλλόγιστη σπατάλη που φτωχαίνει και αδειάζει τις ψυχές, που στερφεύει τα πνεύματα.

...από τον Ι.Μ. Παναγιωτόπουλο για τους νοσούντες τω πνεύματι υπαλλήλους της εξειδίκευσης! 

Μήπως ανήκουμε κι εμείς σε αυτή την κατηγορία; Μήπως το μικρό μας γραφείο γίνεται συχνά η φυλακή του πνεύματος μας και η υπονόμευση της ανθρώπινης μας φύσης;

« Ο κόσμος μας είναι ένας κόσμος όπου ο καθένας μας, γνωρίζοντας τα όριά του –τον κίνδυνο να είναι επιπόλαιος και τον πειρασμό να είναι κουρασμένος– πρέπει ν' αρπαχθεί από ό,τι τον περιβάλλει, από ό,τι γνωρίζει, από ό,τι μπορεί να κάμει, από τους φίλους του, από την αγάπη του, γιατί αλλιώς θα χαθεί μέσα στην παγκόσμια σύγχυση και δεν θα ξέρει πια τίποτε και δεν θ' αγαπά πια τίποτε».

Robert Oppenheimer

Work & Enjoy!

M.X.

Καταναλωτισμός (Α' & Γ' Λυκείου)

Καταναλώνω άρα...υπάρχω! 

Η απόλυτη στρέβλωση της σύγχρονης κοινωνίας συνιστά την βασική αρχή οργάνωσης της ζωής μας και θεμελίωσης της προσωπικότητας μας. 

Διαφωνούμε; Ας αναρωτηθούμε...

Πόσο εύκολο είναι για εμάς να απεμπολήσουμε την ιδέα της κατοχής (possession) από την διαδικασία του αυτοπροσδιορισμού; 

Μπορούμε να αισθανθούμε κοινωνικά αποδεκτοί, φυσιολογικοί, ευτυχισμένοι, όμορφοι, έξυπνοι, επιτυχημένοι, αγαπητοί, άξιοι, ασφαλείς χωρίς να ανατρέξουμε στα "οικονομικά κατορθώματα" μας; 

Χρήματα, προϊόντα, υπηρεσίες καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό το ψυχοκοινωνικό μας προφίλ. Είναι τα κίνητρα μας! Κίνητρα που έχει εδραιώσει ο καταναλωτισμός στην αντίληψη μας και τα οποία τροφοδοτούνται επιμελώς από τις διαφημίσεις.

Γινόμαστε, έτσι, καλοί καταναλωτές, υποτασσόμαστε στις ανάγκες του σύγχρονου οικονομικού μοντέλου, επενδύουμε την ύπαρξη μας στα αγαθά και...τι κερδίζουμε; Τι κερδίζει η ανθρωπότητα;

Work & Enjoy!

Μ.Χ.

Θανατική Ποινή (Γ' Λυκείου)

"...και νόμον γε θές παρ' εμου τόν μή δυνάμενον αιδους και δίκης μετέχειν κτείνειν ως νόσον πόλεως"

"...και θέσπισε ένα νόμο από εμένα όποιος είναι ανίκανος να μετέχει στο σεβασμό και τη δικαιοσύνη, να τον σκοτώνουν σαν να είναι αρρώστια για την πόλη"

(Λόγια του Δία στον Πρωταγόρα του Πλάτωνα, 322d)

Στις 25 Αυγούστου του 1972 έγινε η τελευταία εκτέλεση θανάτου στην Ελλάδα. Η τυπική κατάργηση της θανατικής ποινής στη χώρα μας ήρθε το 1993 με το άρθρο 33 του νόμου 2172. Έκτοτε πόσοι, ενδεχομένως, από εμάς δεν έχουν ευχηθεί την επαναφορά της όταν κατακλυζόμαστε από συναισθήματα οργής και αποστροφής σε ειδεχθή εγκλήματα;

Αποτελεί, όμως, η θανατική ποινή απόδοση δικαιοσύνης ή μήπως συνιστά την μάταιη ικανοποίηση των κατώτερων ενστίκτων μας;

Φόβος, μίσος, εκδίκηση για τον συνάνθρωπο μας που στάθηκε "ανίκανος να μετέχει στο σεβασμό και στη δικαιοσύνη" ή ουσιαστικός σωφρονισμός και κοινωνική επανένταξη στο πλαίσιο της προαγωγής και προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων;

Παρακολουθήστε επίσης:

Τέσσερις αθώοι στο Σικάγο

Θανατική Ποινή

Το πράσινο μίλι

Θα ζήσω (Dead Man Walking)

Work & Enjoy!

M.X.

Άνθρωπος και Ζώα (Α' Λυκείου) 

" Tο μεγαλείο και η ηθική πρόοδος ενός έθνους μπορούν να κριθούν από τον τρόπο που φέρεται στα ζώα. "

Μαχάτμα Γκάντι 

" Τα ζώα, συντροφίας, εργασίας και των εκτροφών, δέον να τυγχάνουν εκ μέρους των κατόχων των της δεούσης στοργής και μεταχειρήσεως. "

Νόμος 1197/81

Για όλους αυτούς που θέλουν να έχουν ένα ζώο για συντροφιά τους..

Το ζώο δεν είναι ούτε είδος μόδας ούτε είδος επίδειξης πλουτισμού και δήθεν ευαισθησίας, αλλά μια ζωντανή ψυχή που αναλαμβάνουμε συνειδητά να φροντίσουμε και να προστατέψουμε. 

Σύνηθες φαινόμενο στη σύγχρονη κοινωνία είναι, όταν περνάει η "μόδα"  ή ο "ενθουσιασμός" των "ιδιοκτητών", να το εγκαταλείπουν αδέσποτο, εγκαταλείποντας παράλληλα μαζί του τον ουσιαστικά ανύπαρκτο φιλοζωισμό τους και κατά συνέπεια τον ανθρωπισμό τους!

Δ.Β. Λούλος (παράφραση)

Πώς ταυτίζονται, όμως, αυτές οι δύο έννοιες; Ο φιλοζωισμός και ο ανθρωπισμός; Γιατί αξίζει και πρέπει να προστατεύουμε τα ζώα από τους δήθεν φιλόζωους;

Ενδιαφέροντα άρθρα επί του θέματος:

Η εγκατάλειψη δεν είναι λύση 

Τα οφέλη της συντροφιάς ενός ζώου 

Work & Enjoy!

M.X.

 

H θέση της γυναίκας (Γ' Λυκείου)

 

Αστεία μεν, πραγματική δε, σε αρκετές κοινωνίες, η στερεοτυπική αντίληψη για τη θέση της γυναίκας, την οποία απέδωσαν τόσο πετυχημένα, στο παραπάνω χιουμοριστικό βίντεο, οι γνωστοί, σε όλους μας, "Α.Μ.Α.Ν." (Αντώνης Κανάκης & Σωτήρης Καλυβάτσης). Είναι η γυναίκα-νοικοκυρά, μία γυναίκα αποκλειστικά ταγμένη στην εξυπηρέτηση του άνδρα και της οικογένειας της.

Στον αντίποδα του παραπάνω στερεοτύπου...

...η χειραφετημένη γυναίκα του 21ου αιώνα! Η φεμινίστρια, η οικονομικά ανεξάρτητη, η επαγγελματικά καταξιωμένη, η σεξουαλικά απελευθερωμένη, η πολιτικά ενεργή...! Αυτοί δεν είναι οι πρώτοι χαρακτηρισμοί που μας έρχονται στο μυαλό όταν σκεφτόμαστε σήμερα την "χειραφέτηση" της γυναίκας;

Κι αυτοί οι χαρακτηρισμοί είναι το αποτέλεσμα πολλών αγώνων, απο πλευράς των γυναικών, προκειμένου να επέλθει η εξίσωση τους με τους άνδρες, ν' αποκτήσουν, δηλαδή, τα ίδια δικαιώματα. Επιτεύχθη, όμως, αυτή η εξίσωση και σε ποιό βαθμό; Σε ποιες κοινωνίες παρατηρείται; Μήπως, σε αυτές τις κοινωνίες δε μπορούμε να μιλάμε για εξίσωση παρά για μία - αμφιβόλου ωφέλειας - εξομοίωση; Μία εξομοίωση που μπορεί ν' ακυρώνει τους αγώνες της γυναίκας και να την "επανα-θυματοποιεί";

Ποιες είναι, εν τέλει, οι αληθινές κατακτήσεις της γυναίκας που προσδιορίζουν τη θέση της τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον κοινωνικό της βίο; Τι ξεχωρίζει τη γυναίκα που γεννήθηκε και κατοικεί στο Ιράν, από την Ελληνίδα επαρχιώτισσα, την Βερολινέζα, κ.α.; Μήπως όλες τους καταλήγουν, από διαφορετική "διαδρομή", θύματα των κοινωνιών τους;

Work & Enjoy!

M.X.

 

Επαγγελματικός προσανατολισμός (Β' Λυκείου)

"Διάλεξε ένα επάγγελμα που σου αρέσει και δε θα ξαναχρειαστεί να δουλέψεις στη ζωή σου.."

Κομφούκιος 

Επαγγελματικός προσανατολισμός είναι η συστηματική και επιστημονική - μεγάλης διάρκειας - βοήθεια προς το άτομο, ώστε να γνωρίσει τον εαυτό του, και, αξιοποιώντας τις ικανότητες του, να επιλέξει το επάγγελμα που ταιριάζει στην προσωπικότητα του.

Δ.Β. Λούλος

 Τον ρόλο του "καθοδηγητή" των νέων στην εκλογή επαγγέλματος είχε και εξακολουθεί να έχει το σχολείο (όπως θα διαπιστώσετε και από την παρακάτω συνέντευξη) μέσα από το μάθημα του ΣΕΠ (Σχολικός Επαγγελματικός Προσανατολισμός), στην τελευταία τάξη του Γυμνασίου. 

Βάσει, λοιπόν, του αναλυτικού προγράμματος, στόχος του συγκεκριμένου μαθήματος είναι ο μαθητής να εκκινήσει τη διερεύνηση της προσωπικότητας του και σε κάθε "σκόπελο" (μάθημα, βαθμός, κατεύθυνση, σχολή, αγορά εργασίας, κ.α.) που θα συναντά σ' αυτό ταξίδι αυτογνωσίας, να έχει στο πλευρό του την επιστημονική συμβουλή-συμβολή του σχολείου!

Διαθέτει, όμως, το σχολείο την επιστημονική κατάρτιση του επαγγελματικού συμβούλου; Ικανοποιεί όλα αυτά τα χρόνια την - κατα τ' άλλα - εμπνευσμένη στοχοθεσία του ΣΕΠ;

Τελικά, ποιός και πώς μπορεί να μας βοηθήσει ν' ανακαλύψουμε τις κλίσεις μας, τις ικανότητες μας, τα γνήσια "θέλω" μας για την επαγγελματική μας εξέλιξη; Κυρίως, όμως, ποιός και πώς μπορεί να μας βοηθήσει να χτίσουμε τα "μπορώ" μας γι΄αυτήν;

Work & Enjoy!

Μ.Χ.

Διαφήμιση (Α΄Λυκείου)

"... και ο Θεός έχει ανάγκη διαφημίσεως, διά τούτο κτυπούνε οι καμπάνες."

"Διαφήμιση είναι η δημιουργία και προβολή, με έντυπα και οπτικοακουστικά μέσα, μηνύματος που αφορά πρόσωπα, προϊόντα ή ιδέες με τελικό σκοπό οικονομικά ή άλλα οφέλη." 

Δ.Β. Λούλος

Οι διαφημίσεις εκπέμπουν διάφορα μηνύματα οπότε διακρίνονται σε διάφορα είδη. Έτσι, έχουμε διαφημίσεις προϊόντων, πολιτικού περιεχομένου, κοινωνικού περιεχομένου, κ.α., που όλες, όμως, προσπαθούν να εισχωρήσουν στο υποσυνείδητο - κατά κύριο λόγο - του δέκτη και να δημιουργήσουν εντυπώσεις, επιθυμίες, συναισθήματα, αντιλήψεις, στάσεις και ανάγκες! 

Ποικίλα τεχνάσματα και - σπανιότερα - επιχειρήματα συνθέτουν την πειστική δύναμη που διαθέτουν οι διαφημίσεις. Μπορείτε να τα διακρίνετε και να τα προσδιορίσετε στα παρακάτω σποτ;

 

 

 

 

Υποστηρίζεται ότι το περιεχόμενο και η μορφή των διαφημιστικών μηνυμάτων είναι προσαρμοσμένα στην ψυχολογία και στον τρόπο σκέψης και λειτουργίας των ανθρώπων κάθε εποχής. Αντικατοπτρίζουν, δηλαδή, το κοινωνικό γίγνεσθαι. Επιβεβαιώνεται η άποψη αυτή από τις παραπάνω διαφημίσεις;

Ενδιαφέροντα links σχετικά με τις διαφημίσεις:

Διαφήμιση

Πόσο επιδρά η τηλεοπτική διαφήμιση στην καθημερινή μας ζωή;

Work & Enjoy!

Μ.Χ.